Tuesday, July 21, 2015

Ελλάδα, η χώρα που κανένας δεν δίνει δεκάρα για την ποιότητα.

Καλωσήρθατε στην Ελλάδα, την χώρα όπου κανένας δεν δίνει δεκάρα για την ποιότητα.

Εντυπωσιακή είναι η πολιτική δήλωση του πολιτικού Β. Βαλασόπουλου μετά το ολοκαύτωμα του Υμηττού. Ο πολιτικός Β. Βαλασόπουλος εκφράζει τα θερμά του συλληπητήρια στην οικογένεια του άτυχου αστυνομικού, που μετά από αυτά αισθάνεται πολύ καλύτερα που, παρότι ο άνθρωπός τους κάηκε ζωντανός, έχει τα μεταθανάτια θερμά συλληπητήρια του πολιτικού Β. Βαλασόπουλου. 

Αλλά ο πολιτικός Β. Βαλασόπουλος κάνει και μια ακόμη, εντυπωσιακή δήλωση: η πρόβλεψη του ΣΠΑΥ ήταν, λέει, επαρκέστατη. Και με αυτόν τον τρόπο ανακουφίζει όλους εμάς που είδαμε το δάσος του κυριακάτικου περιπάτου μας να πηγαίνει περίπατο. 
Είναι ενδιαφέρουσες, επίσης, και οι ερωτήσεις που απαντάει ο πολιτικός Β. Βαλασόπουλος. Οι οποίες έχουν έναν κοινό παρονομαστή: το δάσος ήταν επαρκέστατα προστατευμένο απέναντι σε όλους και σε όλα, εκτός από τον εμπρηστή. Γιατί για τον πολιτικό Β. Βαλασόπουλο ο εμπρηστής ταυτίζεται εννοιολογικά με τον απομηχανής θεό, τον γιο του διαβόλου, που έχει κράτος και εξουσία σε κάθε κόλαση.

Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η έλλειψη ποιότητας. Είναι η νοοτροπία του Έλληνα, η νοοτροπία του περίπου, του θα δούμε, του θα τα βγάλουμε πέρα, του έχει ο θεός, του θα τα βολέψουμε. Που θεωρεί ότι μια αόρατη καλοτυχιά θα κινήσει τα νήματα της απουσίας πρόβλεψης.

Ο πολιτικός Β. Βαλασόπουλος μας λέει ότι ούτε το κράτος, ούτε η ιδιότητα του δημάρχου που κατέχει, ούτε η περιφέρεια, ούτε τα 118.697,80 ευρώ του προϋπολογισμού του δήμου Ηλιούπολης υπέρ του ΣΠΑΥ μπορούσαν να αποτρέψουν την απόφαση ενός εμπρηστή, ή και πολλών εμπρηστών. Ότι πρακτικά, ό,τι και να γίνει, το δάσος είναι έρμαιο του κάθε εμπρηστή. Και μετά από αυτή την δήλωση, ο πολιτικός Β. Βαλασόπουλος εξακολουθεί να υφίσταται ως πολιτικός.

Θα ήθελα λοιπόν να απευθυνθώ στον πολιτικό Β. Βαλασόπουλο για να ξεκαθαρίσω πώς σκέφτομαι κάποια πράγματα. Που ποσώς τον ενδιαφέρουν. Που ποσώς τα επεξεργάστηκε πριν ή μετά, ως γνήσιος Έλλην.

Εάν κύριε Βαλασόπουλε το ότι είστε δήμαρχος και το ότι σας έχουν διατεθεί 118.697,80 ευρώ (μόνο από τον Δήμο Ηλιούπολης) για την προστασία του δάσους δεν σας είναι αρκετά για να το προστατεύσετε απέναντι σε έναν εμπρηστή, σε πολλούς εμπρηστές, σε κάθε εμπρηστή, τότε καλύτερα να παραιτηθείτε. Γιατί για αυτό ακριβώς θέλουμε πρόληψη, προγραμματισμό και προστασία: για τους εμπρηστές. Για το απρόβλεπτο. Για το κακόβουλο. Για το ακραίο.

Διαβάζω προσεκτικά τις ερωτήσεις στις οποίες απαντά ο πολιτικός Β. Βαλασόπουλος.
1. Οι εκτοξευτήρες ήταν για να ποτίζουν, όχι για να προλαμβάνουν πυρκαγιά. Άρα δεν είχατε προβλέψει έναν τρόπο να προστατεύσετε το δάσος από τον εμπρηστή. Είχατε προβλέψει μόνο να το ποτίζετε.

2. Οι δεξαμενές νερού ήταν εν πλήρη ετοιμότητα. Όμως το δάσος κάηκε. Άρα δεν είχατε προβλέψει έναν τρόπο να προστατεύσετε το δάσος από τον εμπρηστή.

3. Οι δασικοί δρόμοι ήταν καθαροί, όμως αυτό δεν ήταν αρκετό για να αποτρέψει το πλήρες ολοκαύτωμα. Άρα δεν είχατε προβλέψει έναν τρόπο για να προστατεύσετε το δάσος από τον εμπρηστή.

4, 5. Οι Τράπεζες κύριε Βαλασόπουλε έκλεισαν 29/6/15. Ευτυχώς για εσάς που η πυρκαγιά συνέβη την 17/7/15 και όχι μέσα Ιούνη, γιατί μπορείτε να χρησιμοποιείτε την δικαιολογία αυτή και να αξιώνετε να γίνετε πιστευτός από τους αναγνώστες σας. Οι Τράπεζες κύριε Βαλασόπουλε έκλεισαν όταν θα έπρεπε να έχετε ολοκληρώσει κάθε απαραίτητο μέτρο πρόληψης για το δάσος, με δεδομένο ότι η αντιπυρική περιόδος ξεκινά πολύ πριν τις 29/6/15. Ευτελές επιχείρημα, ανάξιο του πολιτικού κύρους του κυρίου Βαλασόπουλου.

6. Όταν φτάνουμε στον ηρωισμό, έχουμε αποθέσει όλα τα όπλα μας στην τύχη, στο έχει ο θεός, στο έλα μωρέ τώρα, στο θα τα βολέψουμε, στο θα την σκαπουλάρουμε. Κύριε Βαλασόπουλε, είστε γνήσιος Έλλην!

7. Το ότι ο εμπρηστής μπορεί μέσα σε δύο ώρες να ακυρώσει προσπάθεια και κονδύλια 20 ετών με κάνει να σκέφτομαι ότι καλύτερα είναι να προγραμματίζουμε το ανά εικοσαετία ολοκαύτωμα του δάσους μας και να αποταμιεύουμε παράλληλα τα αντίστοιχα κονδύλια. Είναι μια καλύτερη ανάλυση κόστους - ωφέλους, φρονώ.

8. Αυτό είναι το κερασάκι στην τούρτα, γιατί πάντα όταν γίνεται ένα δάσος ολοκαύτωμα, ένα μόνο πράγμα τριβελίζει στο μυαλό μου, από πού ξεκίνησε η φωτιά.

Κύριε Βαλασόπουλε. Μέσα στην εικοσαετία από το προηγούμενο ολοκαύτωμα του Υμηττού επικράτησαν ξανά ανάμεσα στα έτη, ακραίες θερμοκρασίες καύσωνα και αέρα. Το ότι το δάσος δεν κάηκε στο μεσοδιάστημα, παρά τα αναποτελεσματικά, όπως αποδείχθηκε, μέτρα πρόληψης, μάλλον το οφείλουμε στο "έχει ο θεός", στο "θα την βολέψουμε", στο "θα τα βρούμε". Εκείνο που με προβληματίζει βέβαια, είναι το πώς σε ένα περιαστικό δάσος, που μπορεί να σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο που να έχει πολύ περισσότερα μέσα άμυνας στον εμπρηστή, παραδόθηκε άκλαυτο στο έλεος της φωτιάς.


Ξέρω κύριε Βαλασόπουλε ότι η συζήτηση αυτή σας είναι άχαρη. Το δάσος αυτό δεν θα το ξαναδείτε ζωντανό, όσο εσείς θα είστε εν ζωή, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία σας σε συνάρτηση με τον χρόνο αναγέννησης που απαιτείται για τα δέντρα. Ξέρω ότι αυτό σας στενοχωρεί. Ξέρω ότι δεν μπορείτε να το αντέξετε. Επειδή όμως δεν έχετε την δυνατότητα, ως γνήσιος Έλλην, να κατανοήσετε γιατί φθάσαμε ως εδώ, κρίνοντας πάντα από το σκεπτικό του άρθρου που μοιράζεστε μαζί μας, δώστε την δυνατότητα σε κάποιον πιο άξιο (εάν κατορθώσει ο Έλλην ψηφοφόρος να βρει έστω και έναν, ενδεικτικά), να επιχειρήσει να κάνει πράξη την ανάγκη της χώρας για ποιότητα. Για να μπορέσουν οι νεότεροι, τουλάχιστον, να ξαναδούν ζωντανό αυτό το δάσος, χωρίς να του προσθέσουμε το μπετόν που λείπει από τη ζωή μας.

Ένας δημότης Ηλιούπολης, ένας άνθρωπος που του κλέψατε το δάσος του, την αναπνοή του.

Μια μέρα οι θάλασσες αυτές θα εκδικηθούνε. ~ Οδ. Ελύτης